{ skąd to uwikłanie w ciągłą potrzebę robienia? } Kod Jestem, nie robię.

To wymagający kod.
(o kodach opowiadam w ramach serii Geometrie 2021 roku
na grupie Namiętności. )

Dlatego, że zbudowaliśmy naszą kulturę
i sposób funkcjonowania w społeczeństwie
na rezultatach.
W dodatku te rezultaty nie mają być jakieś,
one mają być widzialne, namacalne, wymierne.

Niewidzialne rezultaty to nie są prawdziwe rezultaty.
Wiesz, klasyka tematu dla cioci Kloci na spotkaniu rodzinnym
i jej serii pytań o Twoim życiu.
Odpowiedź „jestem szczęśliwa”
jak pewnie wiesz z autopsji, takiej cioci nie ruszy.
Będzie drążyć, aż znajdzie odpowiedzi pasujące do jej schematu życia.

No właśnie – schematu.
Czyli utartego, powtarzanego przez większość
sposobu działania.

Uprzejmie przypominam, że to, że większość
albo wszyscy w Twoim otoczeniu robią daną rzecz tak samo,
nie znaczy to wcale, że jest to jedyny sposób robienia tej rzeczy.

I tu dopływamy do kluczowego wniosku:

w zabawie z energią pieniądza,
w pewnym momencie
potrzebujesz głęboko zrozumieć
i zaakceptować w sobie,
że właśnie właśnie
przestajesz działać, funkcjonować, myśleć, patrzeć na świat
jak 95% społeczeństwa.

I to jest DUŻA sprawa.
Bo wszyscy chcemy być lubiani
i chcemy być zrozumiani.

A działając inaczej niż wszyscy
wystawiasz się na ryzyko niezrozumienia.

Więc moje pytanie dla Ciebie dzisiaj:
czy masz w sobie zgodę i akceptację na to,
że nie wszyscy będą Ciebie rozumieć?

To jest punkt wyjścia w naszej rozmowie
jak możesz wyjść poza schemat
„robię więc jestem”.

Czy masz w sobie zgodę na bycie inną?
Czy masz w sobie akceptację, że ludzie nie będą Cię rozumieć?
Jakie myśli Ci się pojawiają?
„ooo, to teraz już będę całkowicie sama”
„nie znajdę nigdzie przyjaciół”

Mhhmm.

Owocnych odkryć!

Katarzyna

Łeba, 08.2021