{ ten delikatny moment przejścia } Kiedy umiera stare, a nowe dopiero, bardzo nieśmiało i niespiesznie, wyłania się zza horyzontu.

Wiesz, my nie jesteśmy przyzwyczajeni
do bycia w pustce.

Pustka jest tak rzadkim doświadczeniem
dla naszego systemu energetycznego,
że kiedy się pojawia,
panikujemy.

Świat, kultura, życie, dzieci, firma, kot, psy, rybki
przekierowują Twoją uwagę
na to, co na zewnątrz, wokół Ciebie.

W rezultacie przyzwyczajamy się do bycia przeciążonymi
cudzymi emocjami, myślami, kodami w polu.

Zatem… pustka.

Nieodłączny i naturalny element
Twojego przechodzenia między umieraniem
a rodzeniem się.

Ile będzie trwać, tyle będzie trwać
(podpowiem: krócej niż podsuwa Ci panikujący umysł).

Pustka to ten moment,
kiedy Twój system energetyczny
zostaje całkowicie zresetowany.

Nie ma w nim starych, zużytych kodów,
nie ma w nim śmieci.

Pustka to stan,
w którym z wielką łatwością
możesz powiedzieć
kim już nie jesteś.

Ale nie znasz odpowiedzi (jeszcze)
na pytanie kim wybierasz,
że chcesz się stać.

Pytania na dzisiaj:
> co jeśli pustka jest pięknym prezentem,
który podarowałam sobie ja sama?
> jak mogę znaleźć przyjemność, rozkosz w pustce?
> jak mogę się w tej pustce umościć, rozgościć?

Na koniec podpowiedź.
Oczywiście, że kiedy rozgościsz się pustce,
ona spełni swój sens
i przestanie być i niewygodna.

W każdej chwili możesz wybrać inaczej.

Katarzyna